S
Mrzim jedno ime
Mrzim ga što mi se uvuklo u hemisfere
Mrzim to jedno ime što ga nosi moja mladost
U svojim ciničnim prikazima realnosti
Mrzim jedno ime
Mrzim osobu koja me proklela da ga mrzim
Što na svaki njegov slog
Zadrhtim i pomalo umrem
Mrzim jedno ime što me podmuklo prati
Mrzim to ime što mi se krvoločno usjeklo u grudi
Što mi ote ono malo nade iz velikih santi leda
Mrzim jedno ime što me sjetno budnom drži
Što mi grli mrtve sjene
Što zakone moje krši
Što nastani samo sebe u mojoj mrtvoj, truloj duši
Mrzim jedno ime
U besmrtnoj mojoj čežnji
Što kroz maglu traži ruku,
Traži dodir, šapat, grijeh
Mrzim to jedno ime i osobu što ga nosi
Mrzim što mi kroji snove
I more koje su stvarnije od mene same
Što dane pretvara u noći i noći pretvara u dane
Mrzim to jedno ime
Mrzim ga u svakom slogu
A najviše mrzim to
Što ni mrzit’ ga ne mogu.
